Voor een kerel met zo’n staat van dienst (essentiële schakel binnen The Boys Next Door, The Birthday Party, The Bad Seeds én de vroege Crime + The City Solution!) maakt Harvey eigenlijk opvallend pretentieloze platen. De titel schreeuwt dan wel “CONCEPT!”, maar doorheen deze drie compacte acts (14 songs in amper 35 minuten) leg je een even vetvrij als integer parcours af. Daarin zijn wel sporen terug te vinden van de theatrale nachtlounge van The Bad Seeds, maar Harvey is nergens zo nadrukkelijk aan het dichten of acteren als zijn voormalige bandgenoot en broodheer. Hij zoekt het eerder bij zinderende folkpop als ‘Praise The Earth (Wheels Of Amber And Gold)’ en gezapig voortschuifelende roots (‘Summertime In New York’). Als hij de introspectie opzoekt in nachtlampliederen, dan lijkt hij door de sound van de muziek en zijn stem vooral op… het Vlaamse Flying Horseman. In het zacht smeulende ‘Midnight On The Ramparts’ en (vooral) het ijzersterke tweeluik ‘Where There’s Smoke’/’God Made The Hammer’ zie je zo de gedaante van Bert Dockx opduiken vanachter een rookgordijn. Harveys eigen songs, die hij grotendeels zelf in elkaar knutselde, zijn stuk voor stuk kleppers, maar de covers zitten al even goed. Zowel PJ Harveys onuitgegeven ‘Glorious’ als de mantra-achtige versie van Van Morrisons ‘The Way Young Lovers Do’ zijn hoogtepunten. Bijna even straf: ‘The Story Of Love’, uit de Australische punkklassieker ‘(I’m) Stranded’ (The Saints), en Roy Orbisons ‘Wild Hearts Run Out Of Time’, waar de laatste act aan opgehangen werd. Opvallend of vernieuwend kan je deze zesde soloplaat bezwaarlijk noemen, maar dit is wel puur métier van een artiest die perfect z’n sterktes kent en als geen ander weet hoe hij die moet uitspelen. Een te ontdekken juweeltje!