De knakkers PQ en Roro zitten niet vaak stil en hebben altijd wel iets op de plank staan. Niet zo raar ook, want ze maken deel uit van de Amsterdamse improvisatorische punk, jazz én elektronica scene waar zowat elke vrije sessie weer een nieuw werkje is. Ze bedrijven een dwars geluid zonder regels of verplichtingen waarin de rol van iedere muzikant prominent mag zijn. Alles mag en moet kunnen. Op deze cassette doet ook Frankie Vis, één van de oprichters van Plattegrond Records, mee als handlanger op vocalen en effecten. Kant A is gevuld met speelse drums, kakofonische stemmen en pseudo-filosofisch gebabbel over de dingen van het leven in onze moerstaal terwijl krassend achtergrondlawaai en schurende effecten het geluid hier en daar bijschaven. Op Kant B krijgen we drukkere sferen voorgeschoteld met lawaaierige effecten en overstuurde vervormde stemmen die levensliedjes lijken te zingen, bijgestaan door manische keyboardmelodietjes, belletjes en synthesizer effecten. “Ja, je laat je toch wel meevoeren door de wind of je nu op één been staat of twee, ook al bestel je een kopje koffie zonder suiker”, wordt er geopperd en dan duchtig meegetrommeld op de zuchten en kreunen van toiletgenot. Eerlijk Neêrlands absurdisme voor de vrije muzikale geest die voorbij de klank van de realiteit durft te gaan, aangeboden door het vertrouwde, ondergrondse Toztizok.