De één woont in New York, de ander pendelt voortdurend heen en weer tussen Los Angeles en Stuttgart. Sinds ze tweeënhalf jaar geleden voor het eerst samenspeelden, doen ze hun best elkaar, ondanks de extreme afstanden, met enige regelmaat te ontmoeten om samen muziek te maken, gitarist Chris Forsyth en rietblazer Chris Heenan. Met als resultaat de cd Forsyth Heenan. Van de twee concentreert Chris Heenan zich als rietblazer (hij bespeelt altsax, basklarinet en de minder gangbare contrabasklarinet) op de vrij geïmproviseerde muziek. Forsyth improviseert niet alleen op zijn elektrische gitaar, maar wenst zich ook te manifesteren als componist in new music-sferen, ofwel van muziek met invloeden uit rockn roll (avantpop), jazz (impro) en eigentijdse klassieke (bijvoorbeeld elektronische klanken) muziek. In dit duo gaat het evenwel om vrije improvisatie. Maar, aangezien niemand zijn achtergrond kan ontkennen, komen ook andere kanten van hun muzikale voorkeuren naar voren. En het zijn die elementen die dit album uiteindelijk boven de middelmaat van zoveel geïmproviseerde muziek uittillen. Beide musici verkennen in hun muziek de mogelijkheden van hun instrumenten. Dat gebeurt zonder nodeloos gefreak, geconcentreerd op wat ze samen kunnen laten klinken. Het tweede nummer (van de zes) van deze cd is daarvan een fraai voorbeeld. I Listen luidt de veelbetekende titel. En dat blijkt, want op de één of andere manier klinkt er geen overbodige noot in dit stuk. Forsyth zet een simpel patroon uit, waar Heeman zijn eigen patroon overheen weeft: verstild met een enkele uithaal. Overtuigend en fraai. Overigens vertellen alle titels precies wat de musici met dat nummer willen. Alle beginnen met het woordje ik. I Listen More, I Ask Questions, I Begin To Understand. En als luisteraar voel je al snel hoe de musici die titel interpreteren. Je voelt mee met hoe de klanken gegenereerd worden, hoe de musici op elkaar reageren. En hoe je jezelf erin positioneert.