Ze zien er uit alsof ze jaren in een boom hebben geleefd of zijn weggelopen met de kostuums van een slechte fantasy b-film. Ze hebben iets met takken, bladeren en haar blijkbaar. Hun liveconcerten staan meestal garant voor een opzwepend feestje. Op plaat kwam dat er tot hiertoe nog niet echt uit. Ze wilden die energie vastleggen in groeven, maar slaagden daar nooit echt volledig in. Met deze plaat, zo lijkt het, hebben ze het wat over een andere boeg gegooid. Er staan zeker nog bangers op, zoals de vooruitgeschoven single ‘Rhythm Is Our Business’, maar de plaat heeft op zijn geheel een gezapiger tempo dan de andere. Bij ‘The Prince Is Back’ of ‘Xylophobia’ doolt de geest van The Fall bijvoorbeeld rond. Postpunk blijft dus zeker een invloed met heel aanwezige synths als extra. Krautrock is nog zo’n invloed die ook altijd binnenwaait bij de band, de motorische drumritmes onderstrepen dat. Ecologie en haar (problematische) relatie met technologie zijn nog altijd thema’s. Zonder drammerig te worden. Ze mikken eerder op de heupen dan op de geest. Het gezond verstand zal sowieso wel zegevieren, is hun insteek. We kunnen nergens zeggen dat nummers er echt uitspringen, maar toch vinden wij dit de beste plaat in de voorlopige discografie van de band. Als ze uit hun boom komen om ergens in de buurt te concerteren dan zijn we er graag weer bij.