Het debuut van het Franse kwartet Fordamage steekt in een heel mooi hoesje, waarop twee skeletten van roofvissen elkaar aanvallen. Aanvallen doen de drie heren en één dame net een beetje te weinig om het verschil te maken. Noiserock is hun ding, waarin mooie Shellac-gitaren in concurrentie gaan met de tegendraadsheid van Arab On Radar en het dametje haar beste schreeuwtjes aanlevert. Fordamage doseert rustige fragmenten met heavy stukken waarin ogenschijnlijk de chaos al snel gaat overheersen, maar dat net niet doet. Alleen wegen de nummers net iets te licht om indruk te maken. Dit is vooral een album van een band die nog een eigen geluid zoekt en nu nog teveel opkijkt naar de grote voorbeelden. Iets minder fixeren op de Amerikaanse helden en hun eigen ding doen, is de boodschap. En ze mogen meteen de vocale spielerei van hun frontdame nog wat meer uitbuiten. In noiserockmiddens kan dit de kracht van deze te volgen band worden.