De harp lijkt steeds meer aan terrein te winnen in experimentele muziekmiddens, maar we zijn er niet zo zeker van dat dit een goede zaak is. In een ver verleden maakte Crutchfield (DNA en Dark Day) nog elektronische wave, maar nu tokkelt hij meditatief ter ere van onze bosvriendjes. Zijn composities zijn minimaal, repetitief, en slechts af en toe horen we flarden van houtblazers of veldopnames in woudrijke gebieden. De bedoeling is om een feeërieke wereld te creëren, maar ondanks de korte duur van deze cd (een halfuurtje) gaat het getokkel halverwege danig op de zenuwen werken, en krijgen we zin om bij de maker een tuinkabouter rectaal in te brengen. Het artwork maakt ons iets beter gezind: een broze kartonnen verpakking, sepia kerstversiering en een miniatuurblad. We zoeken een onschuldig elfje om deze cd cadeau te doen, want zelf zijn we niet meer te redden.