Toen Flux in 1981 uitkwam, liet Robert Turman een behoorlijk drastische koerswijziging in zijn muzikale universum horen. Turman was tot dan toe vooral bekend van samenwerkingen op het analoog industrial kabaalterrein; nu kwam hij met een solo-uitgave met technieken en klanken die hij ontleende aan de minimal music. Met gebruik van kalimba, piano, tapeloops en een drummachine maakte hij zes langgerekte composities van repeterende en gelaagde patronen. Turman bracht de composities uit in eigen beheer, in een zeer beperkte oplage van C60-cassettes. De originele masters heeft Rashad Becker geremastered voor het Spectrum Spools-label, waar Flux nu, in samenwerking met Editions Mego, op vier plaatkanten vinyl verschijnt. Zelfs de klik van de stop- en startknop van de bandrecorder is intact gelaten: Turman moest zijn complexe ideeën met eenvoudige middelen uitvoeren, zodat hij met een hand de tape moest in- en uitschakelen terwijl hij met de andere de pianofrasen speelde. De ene keer combineert Turman een zacht repeterend ritme met een meer at random geplaatste tegentoon, een andere keer treden in de percussieve lijnen kleine wijzigingen op, zoals kortstondige versnellingen, trage verschuivingen of de toevoeging van een extra noot. In de derde (titelloze) track combineert Turman een vertraagde loop van een Chinees melodietje met een eenvoudige percussie met de kalimba. Met dezelfde basisingrediënten bereidt hij telkens een ander, soms zelfs complex resultaat. Het kalme en contemplatieve Flux is een mooie variant van minimal music. Het artwork voor de lp-uitgave is overigens gebaseerd op dat van de toenmalige cassette.