ConSouling Sounds plaatsten we nog in de schijnwerpers in de vorige editie. Welverdiend want het jonge label uit het Gentse heeft zich op korte tijd gemanifesteerd met prima releases van onder meer Nadja, Adan Baiker solo, Aderlating en Simulacra. Rode draad is een passie voor drones, postmetal en ambient. De stilistische veelzijdigheid van hun releasepolitiek wordt weerspiegeld in Syndrome, het introspectieve(re) soloproject van Mathieu Vandekerckhove, ook gekend als gitarist van Amen Ra en Kingdom. Floating Veins bestaat uit vijf stukken en laat een muzikant horen die een weg zoekt tussen drones, soundscapes en postrock. Meest in oor springend zijn de ruizige gitaarpartijen en kale, trage drumcomputerritmes waardoor Syndrome Nadja en Jesu tot zijn directe buren mag rekenen. In afsluiter Abscence trekt Vandekerckhove de metalregisters wat meer open, maar voor het nummer ontbolstert, stop het abrupt. En dat geldt meteen ook voor de totaliteit van de cd: interessant, maar door het ontbreken van echt climaxen blijven we een beetje op onze honger zitten. Volgende keer die voet wat meer van de rem dus.(www.consouling.be)
Het minste dat je kan zeggen van Mr. Peter Hayden zes Finnen gewapend met drie gitaren, bas, drums, synthesizers, percussie en saxofoon is dat ze er hun tijd voor nemen om Faster Than Speed tot volle wasdom te laten komen. Twee tracks van ruim een half uur maken het album vol. In tegenstelling tot de ironische albumtitel leunt het sextet aan bij de slepende atmosfeer waarop Earth of Bohren & Der Club Of Gore tegenwoordig het patent hebben enerzijds; en een legering van psych, progrock (King Crimson!), stoner, drones en postrock die we doorgaans linken aan landgenoten Circle anderzijds. Ondanks de duur van de twee nummers is er voldoende ontwikkeling en dynamiek om de aandacht vast te houden en het geheel een meditatieve aantrekkingskracht te geven. Verwacht echter geen opbod van heavy riffs en vette grooves; Faster Than Speed is eerder geschikt om bij te lezen dan te headbangen.