Hoewel Dan Armstrong en Radboud Mens al twaalf jaar samenwerken, is nu pas hun eerste gezamenlijke cd verschenen. Zoals de ondertitel al enigszins aangeeft, is de muziek gebaseerd op gitaarwerk (van Armstrong) dat werd opgenomen tijdens live-optredens, maar ook in studios, en dat real-time door beiden is verwerkt en gemanipuleerd. De werkwijze heeft hun geïnspireerd tot de hoofdtitel van de cd: Fitness Landscape. De term is ontleend aan de evolutionaire biologie, waar zogenoemde fitness landscapes worden gebruikt om de relatie tussen genotypes en hun relatieve succes in voortplanting in beeld te brengen. Ruwweg komt dat overeen met wat Armstrong en Mens ook hebben gedaan met de organische groei en manipulatie van inkomende en uitgaande signalen in relatie tot de omgeving waar de klanken worden gemaakt. Dat is mooi als concept, belangrijker is de vraag wat het voor de luisteraar oplevert. Een goede, aangename cd, is de conclusie. Voor een belangrijk deel is dat het gevolg van een sterke opbouw, waarbij het duo de opnamen uit twee jaar en van verschillende locaties tot een sterke eenheid heeft weten te smeden. De afzonderlijke tracks verwijzen naar elkaar, bijvoorbeeld door het gebruik van dezelfde geluste gitaarloopjes en/of elektronische geluiden met aanvulling van telkens andere klanken. Loops van elektronica en gitaar worden gecombineerd met hier een zachte drone, daar een donkerder of sterk vervormd gitaarloopje. Bliebs, kraak, getinkel en dubby echos duiken op verschillende plekken op. Wat niet betekent dat alles eender klinkt: Live Guitar kan plots een stuk fragmentarischer klinken, en elders bijna psychedelisch en hypnotiserend. Het klankenarsenaal is niet onbekend, maar Armstrong en Mens hebben een consistente, hechte en afwisselende cd gebouwd.