Fishman Alights Darkling Upon The Shore

AM – niet te verwarren met A.M. (Nieuw-Zeelander Anthony Milton) – vermengt op ‘Fishman Alights Darkling Upon The Shore’ opvallend mellowe aan drone verwante geluidslagen met fieldrecordings van voorbijrijdend verkeer, regengeluiden en wind die in de microfoon waait. Een rustige introductie die naderhand uiteenvalt in statisch geknetter en onheilspellend gescheur om daarna op te lossen in ondefinieerbaar duister gerommel en gebrom. Geen wereldschokkende vernieuwende dingen van AM, maar wel erg genietbaar. Nog massievere drones zijn afkomstig van de samplers, casio en cassettes van Brendan Murray, een elektronicaspecialist die sinds eind jaren 1990 actief is in de Bostonse scene rond mensen als Howard Stelzer. Eén lange track hier die langzaam uit de stilte tevoorschijn komt en zijn indrukwekkende gestalte tentoonspreidt. Goeie drones om langzaam in te verdrinken en het hoofd leeg te maken. Cahier is zelfs in Finland een relatief onbekende naam. We weten alleen dat de man deel uitmaakt van The Polka Dot Sunflower Bed Orchestra. Een beetje een mysterie, en die sfeer vind je ook wel terug in de tracks op deze korte release. Hoewel ze zowat alle richtingen uitgaan – er is de drone, er zijn de meer elektronische experimenten, er is zelfs plaats voor een enkele piano – zit er toch een opvallende flow en coherentie tussen de nummers door, die meestal naar de rustigere kanten neigen. Hier willen we meer van horen. ‘Human Garbage’ van het Amerikaanse gezelschap Dog begint met een paar pratende stemmen die al snel verpletterd worden door losbandige noise oprispingen waarvan de door elkaar vloeiende geluidsgolven voor een bij vlagen psychedelisch effect zorgen. Gewapend met een lading effectenpedalen, samplers, laptop en bovenal de gevreesde sinewave creëert Lapdancer (hij heeft een aantal split releases met onder meer The Rita en Mutant Ape op zijn actief) hier met de hulp van Hidekazu Wakabayashi (piano), Johnny Unicorn (piano, gitaar) en Yoga Kitty (stem) hoogst intrigerende improvisaties waarin plaats is voor weirde stemacrobatiek, verwarring scheppende indringende geluiden van de sinewave en aan noise rakende offensieven. Improv, kortom, die voor een keer eens niet ter plaatse blijft treuzelen, maar voor het onbekende avontuur kiest.

tekst:
Gonzo (circus)
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!