Astrid en Ephraim Wegner werden als ‘stadsgeluidskunstenaars’ gevraagd door de gemeente Göppingen in de Duitse deelstaat Baden-Württemberg gevraagd om een akoestisch portret van de gemeente te maken. De ‘klankcartografie’ van de Wegners resulteerde in klankwandelingen die de inwoners van Göppingen in oktober 2016 konden lopen en in een geluidsinstallatie in de plaatselijke Kunsthalle. Nu, een jaar later, brengt de Kunsthalle de cd ‘Feldstudie Göppingen’ uit, gebaseerd op hetzelfde bronnenmateriaal. Het publiek hoorde bij de wandelingen en installatie al geen ‘pure’ field recordings, maar composities van over elkaar gelegde en bewerkte opnamen. Voor de cd hebben de geluidskunstenaars de opnamen verder onder handen genomen. Er zijn verschillende stadsgeluiden, die telkens opduiken: stemmen, het geraas van autoverkeer, de brom van machines. In ‘Transgression’ klinken geluiden van menselijke activiteit, machinale drones, een auto die parkeert in grind, maar ook verschillende lijnen van diepe en hogere tonen die verschuiven en afwisselen, en nerveuzige, ongestructureerde – hoogstwaarschijnlijk – elektronische klankjes. Want zo eenvoudig als de muziek van het kerkorgel aan het begin van de compositie ‘Position 2’ of het “Dankeschön” in ‘Position 1’, om maar wat te noemen, zijn niet alle klanken te duiden, zonder een begeleidende beschrijving. In ‘Exposition’ lijken kinderstemmen te vervormen naar overduidelijk elektronische geluiden en regelmatig lijken machinale – geregistreerde – en elektronisch gecreëerde drones in elkaar over te gaan, maar de twijfel slaat soms toe. Gelukkig: juist de afwisseling van pure registraties en bewerkingen, en de moeilijk te duiden overgangsgebieden maken ‘Feldstudie Göppingen’ meer dan een verzameling veldopnamen. Als dit een akoestische geografie is, dan een psychogeografie. De Wegners presenteren volwaardige composities, intrigerend en beslist geschikt voor herhaalde beluistering.