Opmerkelijke carrièreswitch: een zeer Britse, blazersrijke folkplaat van Kele Okereke. Okereke maakte als zanger/gitarist van Bloc Party spannende muziek die tot het beste van de postpunkrevival van midden jaren 2000 behoorde; muziek die door sterke elektronische en urban-invloeden veel verder ging dan alleen leentjebuur spelen bij Gang Of Four. Luister er een prachtig album als ‘A Weekend In The City’ er maar op na. Met Bloc Party ging het allengs minder, en ook Okerekes behoorlijk elektronische soloalbums werden weinig enthousiast ontvangen. Die voorgeschiedenis maakt het geluidsbeeld van ‘Fatherland’ zacht gezegd opvallend: zo’n traditionele, oer-Britse plaat –verplicht luisteren met een kopje thee– vol vriendelijke folk, lichte jazz, pianootjes, blazers en walsjes. Je zou haast zeggen dat je favoriete Britse plattelandscomedy er een nieuwe soundtrack bij heeft. Nog wonderlijker is dat het geheel niet eens zo heel oubollig uitpakt. Of eigenlijk: ‘Fatherland’ kan bij vlagen echt heel mooi zijn, zoals in het ijzersterke ‘You Keep On Whispering His Name’. De sfeer is intiem, en de onderhuidse spanning is zeker niet afwezig. Mooi.