Een aantal genres kunnen ons minder kunnen bekoren. Normaal, want je kan niet alles goed vinden. Elektropop laat ons bijvoorbeeld grotendeels koud. Toch is er altijd wel minstens één band die onze goedkeuring kan wegdragen. Zo wordt ‘Wet From Birth’ van The Faint af en toe nog opgezet als we in een springerige bui zijn. Toch is er geen nood aan een verdere ontdekking van het oeuvre van deze band. Maar laten we nu net niet ‘Fasciination’ in onze brievenbus vinden, het nieuwste album van dit vijftal uit Nebraska.
Die klinkt op het eerste gehoor minder dansbaar dan zijn voorganger. Er is een zekere melancholie in de songs geslopen. ‘Forever Growing Centipedes’ is bijvoorbeeld volgestouwd met beats en synthgeluiden, maar mist een zekere positieve energie. Het nodigt ons op geen elk moment uit om op te veren vanuit onze stoel en uit de bol te gaan. Wat gebleven is, is trouwens het irritante gebruik van een vocoder op de stem van Todd Fink. Dat is voornamelijk een persoonlijke aversie, maar toch denken we dat dit effectje al te vaak uit de kast gehaald wordt.
Geen enkel nummer beklijft of is overtuigend genoeg om ons in beweging te zetten. Desondanks vinden we dit niet meteen een slecht album. The Faint blijft nog altijd een beetje onze initiatie in de elektropop, en zelfs met een gematigder geluid kan de band ons bekoren.