Ze begeven zich alledrie in de Weense scene van het experimentele geluid, dus het moest ervan komen. Een gezamenlijke cd van turntablist dieb13, gitarist en elektronica-muzikant Martin Siewert en saxofonist en elektronica-machinist Mats Gustafsson. Twee opnamesessies resulteerden in (Fake) The Facts, drie soundscapes van respectievelijk 15.23, 7.32 en 21.31 minuten. De opener Fact is meteen bijzonder intens, een lange trip in een donker landschap, dat dichter en dichter wordt. Gustafssons sax ruist continu, waar elektronische klanken willekeurig overheen worden gestrooid. De klanken, hoe verschillend ook van kleur, zijn perfect op elkaar afgestemd. De elektronica gaat steeds heviger piepen, krassen en brommen, terwijl de diepe saxtonen verglijden, en met korte stoten de elektronica lijkt te imiteren. Zo schuiven de instrumenten om beurten naar de voorgrond, en gezamenlijk bouwen ze langzaam een steeds intenser geluid op. Die structuur drones en noise, opbouwen van lagen geluid wordt min of meer ook gebruikt in de volgende twee stukken. Rat begint met een hevig vibrerend en snerpend geluid, waaraan vervolgens donkere ratelende tonen, knerpende elektronische geluiden en de sax, die Gustafsson mooi met eenzelfde toonhoogte en intensiteit in de elektronica voegt, en hoe zij gezamenlijk afbouwen, totdat er alleen wat kalme gitaarslagen achterblijven. Zoom herhaalt de technieken van de eerste twee stukken nog eens, voor eenzelfde ruw geluidslandschap met dreigende en zwaar bewolkt lucht. Iets gevarieerder misschien, maar wederom indrukwekkend en bijna tastbaar. Dat is andere koffie dan Wiener mélange.