De Indonesische groep Suarasama bestaat voornamelijk uit etnomusicologen, die tal van muzikale invloeden exploreren en mixen. De groepsleden willen bewust een brug slaan tussen culturen en niet louter de eigen traditie koesteren. Een politieke stellingname in een land dat al een rijkdom aan culturen kent, maar ook de onverdraagzaamheid aan den lijve ondervindt. Bij eerste kennismaking met Fajar Di Atas Awan is iets als een Indonesische sfeer herkenbaar, zij het niet nadrukkelijk. Het zwaartepunt van de invloeden ligt inderdaad bij de eigen Sumatraanse tradities, maar de groep neemt ook Afrikaanse, Oriëntaalse, Indiase, Sufi, Oost-Europese en andere Zuidoost-Aziatische elementen en instrumentatie op. Zo gebruikt het gezelschap snaarinstrumenten als de gambus, ud en gitaar, percussie-instrumenten als de Sumatraanse kendang, de Persische duf en de Indiase tabla en een soort drone-instrument, de sruti box van de Tamil. Het resultaat is enerzijds de interpretatie van de muziek (en dans) van verschillende Sumatraanse etnische groepen, anderzijds eigentijdse muziek op basis van de tradities, die zelfs af en toe poppy klinkt. Maar vooral is Fajar Di Atas Awan een verrassend en aangenaam organisch geheel. De plaat verscheen in 1998 voor het eerst via Radio France Internationale, maar niet voor commerciële distributie. Drag City heeft brengt de plaat nu op cd uit. Een verstandige beslissing.