Dixit onszelf (anno 2002): My Way is de plaat die ze zullen spelen als ik in 3056 in een high-techrolstoel door de gangen van Spaceship Enterprise scheur. Twee jaar later. Ik sprint nog steeds met een rotvaart door de donkere gangen van mijn leven, op zoek naar ruimte, leegte en ruis en ik houd voorwaar opnieuw halt bij Akufen. Hoewel halt houden op zich geen steek houdt. We worden opgetild, door elkaar geschud en, als alles goed gaat, belanden we ooit nog eens terug (halfzacht?) op de grond. Klasse. Niet in het minst omdat hij er in slaagt om op amper één zilverschijfje de integrale dansscène van het moment én de toekomst te vatten. Die toekomst ligt in zijn thuisstad Montreal, want zowel Crackhaus, Mossa, Steve Beaupré, Jeff Milligan en Akufen zelf, hier onder zijn pseudoniem Horror Inc zijn allen inwoners van Mutekcity Montreal. Akufen is een man met een visie en met een frisse kijk op de dingen. Het is opmerkelijk hoe strak en tegelijkertijd hoe soepel hij zijn set opbouwt. De ene clicks&cutstrack rolt vloeiend in de andere. Met Smoke On The Water, Deep Purple omhelst door Senor Coconut maakt hij weliswaar een vreemde buiteling. Het zijsprongetje is gelukkig van korte duur, Akufen herneemt zich en laat gevestigde waarden en inspirators als Matthew Dear, Herbert en The Rip-Off Artist versmelten met jong, onbekend maar hoopvol talent. De aflossing van de wacht staat aan de poort en er wordt hard geklopt. We hangen nog steeds ondersteboven en met Spells Disaster in onze koptelefoon voelen we ons veiliger dan ooit. Geen vangnet kan dit gevoel evenaren. Zelf noemen Stephen Beaupre en Scott Montheith het een plaat om te lachen, ondertussen kolken wereldwijd volle dansvloeren op hun clicksound. Hun vorige plaat op Onitor was een geluidslabyrint. Je kon er heerlijk in verdwalen. Deze nieuwe worp op het Muteklabel is een pak consistenter, rechtlijniger ook. De kronkels moet je er wel bijnemen. De aflossing van de wacht is door de grote poort naar binnengewandeld. Ze zijn niet alleen, want Egg, Mole, Mike Shannon en Flabbergast zorgen voor een remix en ook zij schuren heerlijk op de grens van waanzin en genialiteit. Ze hebben een nummer dat This Sounds A Little Off heet. Je moet het luid spelen want dan pas werkt het echt. Ons hoofd is vol, waar is de leegte die ik hier en nu zo nodig had? Schrap alles wat ik vertelde, ik heb de toekomst van de dansmuziek gehoord, hij heet Crackhaus.