Heerlijke plaat voor een regenachtige herfstavond! Expectation staat vol intieme, melancholische en af en toe opzwepende popsongs. Al sinds zijn debuutplaat Tomorrow knutselt Harding songs in elkaar met akoestische instrumenten aangevuld met een streepje elektronica. Op zijn derde album Expectation is dat niet anders, al moet je wel bekennen dat de man een zekere maturiteit verworven heeft. Je hoort duidelijk dat er veel meer tijd in de afwerking van de nummers werd gestoken. De plaat zit volgestouwd met allerlei samples, veelal haast onhoorbaar op de achtergrond, maar net dat zorgt ervoor dat Expectation zich onderscheidt van het grote peloton singer-songwriters. Geen weemoedig geklaag op dit album, Harding schept de intieme sfeer vooral door het minimale gebruik van gitaar, basgitaar en keyboard. Zelf beweert hij niet zozeer beïnvloed te zijn door muziek, dan wel door het werk van regisseur Stanley Kubrick. Toch doen de strakke baslijntjes denken aan de dromerige pop van Pinback, al heeft de sfeer, vooral dan de repetitieve gitaarpartijen meer weg van de rustige momenten van Mogwai. Expectation is een leuke plaat met de nodige afwisseling, al heb je het na enkele luisterbeurten wel gehad met het album.