Als Franz Fjödor op reis gaat met zijn opnameapparatuur, heet hij gewoon Wouter Jaspers. De geluiden die hij registreert, worden vervormd en omgezet in psychedelische drones die bij momenten erg dicht tegen dark ambient aanschurken. Vanaf de eerste seconde van dit debuutalbum wordt duidelijk dat het hier niet om strandvakanties gaat: industrieel gebrom en gesis, bevreemdende stemmen en een paar zwaarmoedig dreunende instrumenten (gitaar en cello). Af en toe lijkt folkachtig snarengepluk voor wat verlichting te zorgen (Lustmord ontmoet Current 93), tot blijkt dat het nummer ‘Geigercounting’ heet. We rijden in een taxi doorheen de Oekraïne, richting Tsjernobyl, en het kan de chauffeur allang niet meer schelen dat hij niet meteen de gezondste werkomgeving heeft dat sfeertje. Exhibition slaagt erin om onze aandacht vast te houden (bij sommige passages durven we ook niet bewegen), en dat is een compliment als je weet hoeveel gelijkaardige cds we al achter de kiezen hebben. We zijn trouwens niet de enigen die overtuigd zijn van de kwaliteiten van Franz Fjödor, want onder andere John Wiese en Sudden Infant hebben plannen om dit materiaal te hergebruiken.