Een gletsjer als opnameruimte en een druppelende ijspegel als percussie. Franziska Baumann is gefascineerd door onderkoelde omgevingen en gebruikt haar stem om het ijs te doen smelten. Naar aanleiding van een optreden in Leipzig (Matrix, 2003) werd haar fascinatie weer geherinterpreteerd door diverse artiesten, waaronder Lull (zie MTG66) die zorgt voor een dreunende dark ambient poolexpeditie. De meeste deelnemers laten de (al dan niet vervormde) stem contrasteren met dik dreunende ijsmuren. De vreemde eend in de bevroren vijver is Kurt Gluck, die naar ons gevoel de sfeer breekt met warme drumnbass. Omdat een eerste ultragelimiteerde versie (125 exemplaren) voor verzamelmanie zorgde, werden de remixen opnieuw uitgebracht op 500 exemplaren in nieuw artwork. Wie hierdoor oververhit raakt, kunnen we de debuutcd van Glacial Recordings aanbevelen. Het label specialiseert zich in diepvriesatmosferen en stelt dat muziek moet klinken als de poolwind die over een ijsvlakte raast, of twee ijsbergen die traag tegen elkaar aanschuren. Natuurlijk hebben we dit al vaker gehoord en de herkenbaarheid wordt nog verhoogd door de aanwezigheid van alle vaste klanten: Troum, Aidan Baker, Closing The Eternity, Tho-So-Aa enzovoort. Kortom, groepen die tegenwoordig op zowat elke dark ambient compilatie prijken. Drones vormen het hoofdbestanddeel van alle composities, al zorgen sommigen voor een thematische toets via het invoegen van bewerkte concrete geluiden (ijswater) of veldopnames in kille havens. Onze dreunrivier dreigt echter uit zijn oevers te treden, of zou dit gelimiteerde ijsblokje er nog net bij kunnen?