Ongelooflijk wat een mooie geluiden er uit een saxofoon en klarinet kunnen komen die we ‘normaal’ gesproken niet horen. De rietblazer Hans Koch beheerst zijn instrumenten tot in de finesses: basklarinet, sopraan saxofoon en tenor saxofoon. We horen op dit album vooral de kleppen, de beweging van de kleppen, de lucht gieren door de buizen, boventonen en soms ook wat ‘normale’ tonen zoals we die associëren met een saxofoon of klarinet. Het album is een onderzoek naar de mogelijkheden van een drietal instrumenten. In het ene nummer staan de kleppen centraal, in een ander neemt de bewegende lucht in het instrument een prominente rol. Dat Koch circulaire ademhaling beheerst komt daarbij goed van pas. De klanken lijken op Raaijmakers Tape Music, maar dan analoog vervaardigd. Zijn vorige solo-album ‘Uluru’ dateert uit 1989 – nog voor het eerste nummer van Gonzo(circus) verscheen. Met dat album speelde hij op het scherpst van de snede en dat doet hij nu weer. Hij is vooral productief in het trio Koch/Schütz/Studer dat een aardig oeuvre heeft opgebouwd. De Zwitser past in het rijtje avant-garde blazers van saxofonist Colin Stetson, trompetist Nate Wooley en rietblazer Ken Vandermark.