Tien jaar Consouling Sounds, een label waar Dirk Serries zich thuis voelt en waar hij al enkele keren in diverse constellaties platen uitbracht. Serries zelf is dertig jaar actief in de muziekwereld, en dat mocht uitgebreid worden gevierd middels een aan hem gewijde avond op BRDCST.
Bij zo’n gelegenheid hoort natuurlijk ook een release, en dat is de dubbelaar (ook op cd) ‘Epitaph’ geworden. Het is tegelijk een terugblik en een lonk naar de toekomst, omdat Serries in afzondering heeft gepoogd zijn ambientwerk tot perfectie te drijven. Het is als het ware een melancholische studie geworden op zoek naar zichzelf, kijkend in de spiegel, gitaar in de hand, effecten binnen handbereik en de improvisaties meteen naar de computer sturend.
Het is een eindpunt, omdat Serries andere horizonten, technieken en samenwerkingen wil verkennen, zonder te zeggen dat hij het maken van sferische ambientsoundscapes helemaal los wil laten. Alleen in deze vorm wel. Hij besloot om nog eenmaal het beste van zichzelf te geven in een reeks heel mooie stukken die rust geven, bekoren, doen wegdromen.
De zwanenzang, zoals Serries ‘Epitaph’ zelf noemt, is in zijn oeuvre als ambientmuzikant meteen een hoogtepunt die geen seconde verveelt. Stoppen op een hoogtepunt heet dat.