‘On Your Own Again’ (2011), Cubenx eerste album, was een mix van dancetracks en moody elektropop, met een sfeer die helemaal bij de titel paste. In de jaren er na kwam het accent steeds meer op de dansvloer te liggen, en produceerde Cesar Urbina, de man achter Cubenx, clubtracks in de stijl van bijvoorbeeld Agoria, en reisde daarmee de halve wereld af. Al doende pikte hij allerhande invloeden op, die nu boven komen op zijn nieuwe album ‘Elegiac’. In bedekte termen, dat wel, want een weelderige, en vaak behoorlijk glad geluid is de verbindende factor van de nummers op deze plaat. In ‘Treasures’ is bijvoorbeeld de invloed van UK bass terug te horen in de opbouw van het ritme, maar het nummer mist de punch die je daar normaal bij zou verwachten. Bij een aantal gevallen werkt alle galm en de glijdende productie wonderwel, zoals in het IDM-nummer ‘F.All’, dat zo een Plaid-outtake had kunnen zijn, en het noisy ambient-nummer ‘Roßbach’. Aan de andere kant loopt het hier en daar over van de pathos, met op de nummers met zang er in. Niks met mate, moet Urbina gedacht hebben. Maar de algehele feel is wel iets minder melancholisch dan op de eerste plaat, en bij vlagen euforisch. Veel clubtracks staan er niet op ‘Elegiac’. Het is dan ook meer een luisterplaat geworden, zeker de tweede helft; ‘Peacefully Sinking’ deed me zelfs een beetje aan This Mortal Coil denken. Galm, gezwollenheid en grootogige oprechtheid - je moet er van houden (en tegen kunnen), maar dan kun je je waarschijnlijk zwijmelend laten meeslepen.