Gooi een doedelzak bij een hoop lukraak getokkel en je hebt een schitterend Schots folkliedje. Althans, als het goed gedaan wordt. De woorden Schotse folk in de bio van Eric Chenaux geven de romanticus hoop en als tijdens Worm and Gear die doedelzakklank inzet dan is deze jongen blij. Of het nu een echte doedelzak is, of een synthesizer die doet alsof hij er een is (hier dus het geval), dat maakt dan even niks uit. Het resultaat is hetzelfde en Chenaux weet van een hoop lukraak getokkel best een aardig liedje te maken. Overdonderend is het nergens, maar ontwapenend des te meer. Devendra Banhart in een aangeschoten bui verdwaald in een dorp op de Schotse hoogvlakten, of Captain Beefheart op zijn allerliefst, en dat klinkt helemaal zo slecht nog niet.