Met Lust (2000) kwam Sandy Nys voor het eerst echt ondubbelzinnig uit de kast. In eerder werk en tijdens concerten van Hybryds speelden erotiek en antropologie weliswaar een significante rol, maar nooit zo expliciet als op Lust. Op Dreambient verenigt Nys opnieuw zijn voornaamste passies: muziek, beelden, rituelen en blote wijven. Naast Hybryds houdt hij zich namelijk ook bezig met fotografie, film en recenter de graphic novel. Erotiek, vaak in meer ritualistisch gekruide vormen zoals bondage en fetisjisme, vormen daarbij een constante. Al die elementen worden nu samengebracht in Dreambient waar de muziek visueel wordt ondersteund met een dvd. De acht tracks zweven tussen sensueel en melig, en maar net op het nippertje weet Nys de kitscherigheid te omzeilen. In de begeleidende film worden expliciet seksuele beelden (onder meer de hoogzwangere vrouw laat niets aan de verbeelding over) gecombineerd met religieuze symbolen; de waarschuwing op de achterzijde (disturbing religious and sexual symbols) is waarschijnlijk bedoeld voor de Russische markt waar Dreambient werd uit gebracht. Eerder schokkend is echter de amateuristische, knullige manier van monteren waardoor het geheel bijzonder goedkoop oogt. (www.hybryds.com)
Groot is het contrast met de beelden op Nachtschade, het zesde album ondertussen van Kraken, het duo Ricardo Gomez Y De Buck en Joris Vermost. Lagen van opnames van omgevingsgeluiden (en stemmen) worden ook deze keer gekneed tot intrigerende soundscapes waarbinnen nauwelijks licht sijpelt. Zwarte materie dus, maar uitgesproken cinematografisch. Bij Kraken vraagt de muziek altijd om beelden; dit keer moet de luisteraar ze niet zelf verzinnen. Het dvd-gedeelte van Nachtschade past namelijk bij de soundscapes als een op maat gemaakte handschoen. Afwisselend beklemmend, aliënerend en fascinerend net als de schitterende verpakking. (www.myspace.com/krakenrijovego)
Le Pêcheur De Noyé ten slotte markeert de tiende release in Nautilus, het thematische sublabel van Spectre. Water in alle mogelijke contexten is daarbij het uitgangspunt. Na onder meer Ah Cama-Sotz, Kraken en Mimetic Under Pressure werd ditmaal Vromb verzocht om zijn visie op het thema uit te werken. Canadees Hugo Girard moest niet lang nadenken: als voormalige politieduiker vormde zijn vader een perfecte en dankbare inspiratiebron. Dat soort onprettig werk determineert en verklaart de sombere ondertoon van Le Pêcheur De Noyé. Tegelijkertijd poëtisch en morbide neemt dit toepasselijk getitelde album ons mee naar een onderwaterwereld van stilte, dood en tragedie. De in de prachtig vormgegeven kartonnen doos bijgevoegde postkaarten en krantenknipsels verhogen het realistische gehalte van deze dramatische evocatie. Gesamtkunstwerk, noemen de Duitsers zoiets.