En met een wilde nacht zijn we Dour 2008 ingedoken. De op voorhand aangekondigde ‘professionalisering’ blijkt gelukkig enkel in het voordeel van de bezoekers te werken. Iets beter sanitair, wat vlottere crowd control maar verder wordt gewoon de laissez-faire aangehouden die we vanouds gewoon zijn. Met een grondige controle probeert de politie dit jaar ook het drugsverbruik in te binden, maar eens op het terrein beland je toch weer in een tijdelijke vrijstaat. En een goed deel van de aanwezigen is de eerste nacht toch weer goed op weg om de onbestaande grenzen af te tasten. Een aanhoudende regenval is geenszins een domper op de feestvreugde. En de merkwaardige ondergrond verandert niet in een zompige modderpoel, maar in een kleitapijt waarop het warempel nog aangenaam kuieren is. Of dansen, strompelen, kruipen. Benieuwd wanneer we zelf de plaatselijke Ministry of Silly Walks zullen vervoegen…
Met een flard Prodigy steekt dj Murdock de vlam in een nokvolle en wildenthousiaste tent. Retestrakke mix, perfecte opbouw en bakken charisma – dit is drum’n’bass zoals het hoort. Achteraf zijn we net op tijd om nog een stukje Whitest Boy Alive mee te pikken. Op plaat gewoon een leuke hap dancepop, maar live een waar genot om te zien: de houseparty van een stel nerds die gewoon op het publiek overslaat. De verhuis van het feestgedruis naar de intimistische set van Goldfrapp is misschien een te grote cultuurclash om deze laatste echt te smaken. Maar het kan ook zijn dat Goldfrapp gewoon te makke synth-folk brengt om echt te beklijven. De maniëristische podiumact van zangeres Alison helpt de zaak ook niet vooruit. In elk geval zoeken we al na een kwartier terug uitbundiger oorden op. D.I.M. en daarna ook Modeselektor brengen vrij traditionele techno, maar extatische mokerbeats zullen het altijd wel goed blijven doen bij een publiek dat vooral zo snel en zo hard mogelijk uit de bol wil gaan. Dat hebben ook de heren van het dj-collectief Birdy Nam Nam begrepen- tijdens hun live-set op de main stage trekken ze al resoluut de kaart van electroclash en nu-rave, en tijdens hun dj-set achteraf is het enkel meer van dat. Op een zeker moment krijgen we zelfs een Belgische Bonzai-klassieker op ons bord. Ambiance! En daarmee maken we moeiteloos de eerste zonsopgang op Dour mee. Het zullen een paar mooie, gekke dagen worden.
Tekst: Dimitri Vossen – Foto: Joachim Dewilde