Neem het gerust van mij aan: J Dilla (alias Jay Dee, geboren als James Yancey) was een van de beste hiphopproducers ooit, wiens invloed en talent moeilijk overschat kunnen worden. Al zocht hij zelden de spotlights op, toch wordt hij gezien als een vernieuwer in de traditie van Pete Rock, DJ Premier en zijn kameraad Madlib, met wie hij samenwerkte onder de naam Jaylib. Pharell Williams van N.E.R.D. noemde Dilla zijn favoriete producer, ?-uestlove van The Roots vergeleek hem zelfs met jazzlegende Charlie Parker. De release van deze plaat heeft hij nog net zelf mogen meemaken. Op 10 februari ll. overleed hij namelijk aan een slepende ziekte, waardoor hij zijn laatste levensjaar voornamelijk in het ziekenhuis moest doorbrengen. ‘Donuts’, op zijn ziekbed opgenomen, laat zich beluisteren als een mixtape van beats, breaks en loops, allemaal gemaakt met zeer veel oor voor detail en muzikaliteit. Hoewel er 31 nummers op staan, waarvan slechts één langer is dan twee minuten, laat de plaat zich toch vlot beluisteren als een muzikale zoektocht naar de Soul die zich tussen de beats verbergt. Of andersom, naar de fantastische beats die Dilla zelfs in de minst voor de hand liggende, oude soulplaten wist te vinden. Yancey werd dan ook geboren in Detroit, de stad die Motown en Funkadelic heeft voortgebracht. Jazz en funk werden hem met de paplepel ingegeven en al op jonge leeftijd was hij geobsedeerd door vinyl, begon hij gepassioneerd drums te spelen en met een oud cassettedeck loops te maken. Het was Amp Fiddler (toetsenist bij George Clinton, Prince en vele anderen en nu ook solo actief) die hem de wonderen van de MPC drumcomputer leerde kennen. Samen met enkele kameraden richtte hij Slum Village op en raakte zo in contact met A Tribe Called Quest, wiens laatste twee platen hij mee zou produceren. Zijn naam verspreide zich als een lopend vuurtje en al snel zat hij in de studio met mensen als Common, Busta Rhymes, Janet Jackson, Erykah Badu en D’Angelo. In 2001 bracht hij zijn eerste echte soloalbum uit, het bejubelde ‘Welcome 2 Detroit’, en vorig jaar nog produceerde hij het werkelijk geniale ‘Dollar’ voor Steve Spacek. Met ‘Donuts’ heeft hij een waardig testament afgeleverd, dat vast nog generaties lang als inspiratie zal dienen. Stones Throw bracht de plaat uit op zijn 32ste verjaardag. Drie dagen later was hij overleden.