Het activisme van Masami Akita eist al jaren een prominente plaats op in zijn oeuvre, en de meest recente releases zijn steeds thematisch verbonden met één of andere misdaad tegen het dierenrijk. Deze cd klaagt de slachting van tweeduizendvijfhonderd dolfijnen aan, en pijnlijk genoeg zijn de daders landgenoten van Merzbow. In de baai van Taiji worden de dolfijnen jaarlijks samengedreven en geslacht, om uiteindelijk op een Japans bord terecht te komen. De woede ventileert zich via het gebruikelijke recept van bloederige geluidsgolven vol analoge noise en gebroken glas. De slachtofferaanwezigheid komt subtiel tot uiting via hartslagen en sonargeluiden. De drie epische tracks klinken zelfs naar Merzbownormen erg agressief en dreigend. Het concept wordt vervolledigd door liner notes van Paul Watson (Greenpeace en Sea Shepherd) over het waardevolle brein van dolfijnen, en dus indirect ook over dat van hun slachters. Er is al veel Merzbow in de wereld, en er bestaan nog veel meer diersoorten: de kritische Gonzolezer moet zelf maar uitmaken hoeveel van deze cd’s/pamfletten hij echt nodig heeft.