Bij het schrijven van deze recensie staat het jonge Ierse kwintet Fontaines D.C. op de rand van een internationale doorbraak. Sinds 2017 bracht de band al een zestal fel gesmaakte, ook door de Britse pers goed ontvangen singles uit, en wisten ze zich ook live al bij herhaling in de kijker te spelen met hun tomeloze energie. Nu is er dus eindelijk ook een langverwacht debuutalbum, uitgekomen op Partisan Records. Wijlen Mark E. Smith (The Fall) en Jason Williamson (Sleaford Mods) waren al fan, en ook bands als Shame en Idles met wie ze reeds de hort optrokken zijn geen vergezochte vergelijkingspunten. De D.C. in hun bandnaam staat voor Dublin City, de songs vertellen poëtische en maatschappelijk relevante verhalen over Dublin in al zijn glorie en gebreken. Authentiek klinkende, rammelende punk, retro rock–‘n-roll, garage of brute postpunk gebracht met een aanstekelijke, rauwe punkattitude zoals we dat graag horen.