De gelijkenis tussen deze twee platen is in de eerste plaats de hoes. De oude platendraaiers verwijzen naar het verleden, in het geval van deze artiesten: hip hop. Harvey Lindo werd geboren als Dominic Jacobson en maakte zes jaar geleden, in volle nu-jazzbloei, een album als Modaji. Zijn debuut volgde op een paar opmerkelijke ep’s en was een kruising tussen soul, house en nujazz met een ontzettend warme productie. Hij maakt ook deel uit van het Restless Soul-collectief, samen met saxofonist Nathan Haynes en Phil “Focus” Asher, de man die de Bugz In The Attic min of meer bij elkaar bracht, hen voorstelde aan 4Hero en zodoende een beetje wordt gezien als de godfather van de broken beats. Dego McFairlane en Marc Mac van 4Hero zijn pioniers van de drum&bass en flirtten in het verleden al met jazz, house, soul, bossa, Detroit-techno en hip hop. Visioneers is een studioproject van Mac met 4Hero-drummer Luke Parkhouse en gitarist/technieker Brad Somatik, waarmee hij hommage wil brengen aan producers Pete Rock, Jazzy Jeff en Jay Dee. Zij hebben hem namelijk in contact gebracht met jazz. ‘Dirty Old Hip Hop’ is een frontale botsing tussen de twee genres die ruw en zeer muzikaal is. Mac heeft deze jazzplaat geproduceerd als een hiphopplaat en wou vooral dat het vet zou klinken in een club. Geen salontafeljazz dus. Dat hij ons dan alstublieft laat weten in welke club ze deze muziek draaien, want het resultaat is opnieuw van het hoogste niveau. Eigen nummers staan hun mannetje naast covers van The Pharcyde, Nas en Isaac Hayes; en het geheel klinkt vernieuwend en lentefris. Opnieuw een topper in het toch al indrukwekkende repertoire van deze man. (www.marcmacproductions.com) ‘Kid Gloves’ van Harvey Lindo is minder vernieuwend en soms veel te braaf, zeker als Jacobson enkele dames bij de microfoon vraagt en het de r&b-kant opgaat. De heren (Count Bass D, Maspyke) komen beter voor de dag. Warme, soulvolle hiphopbeats zijn er in overvloed en in ‘Kalima’, dat doet denken aan het beste van 4Hero, laat Jacobson zich nog even van zijn nu-jazzkant zien. Geen slechte plaat, maar het had iets meer mogen zijn. Meer dirty old hip hop.