Zachary en Andrew Gabbard hadden een broer te kort voor een trio, dus werd Joseph Sebaali aangetrokken om hun kijk op vijf decennia Amerikaanse muziekgeschiedenis te verklanken. De heren komen uit Cincinnati, Ohio en laten zich weinig beïnvloeden door wat er in de grote muzieksteden gebeurt. De band, die eerder al samenwerkte met Dan Auerbach (Black Keys), Chris Robinson (Black Crowes) en Kelly Deal (The Breeders) doet gewoon zijn eigen ding. En dat is southern rock vermengen met psychedelica, punk, thrash, blues, harmoniezang, lang haar en baarden. Lynyrd Skynyrd, Crosby, Stills, Nash & Young, Beach Boys, The Allman Brothers Band, Crazy Horse: het zijn maar enkele grote namen die komen bovendrijven als we naar deze plaat luisteren. Luister naar de single Hey Girl en voel de bloemen in je haar groeien, als het genoeg heeft geregend dan wel. Zo flower en power komt deze band uit de hoek, maar niet over de hele lijn want soms rocken ze een behoorlijk eind weg, in de richting van bluesrock zoals Black Keys dat ook zo goed kon. Het is dus niet allemaal ouderwets en uit de tijd wat het trio op deze plaat pleurde. En toch, gepolijste retrorock is de beste omschrijving die we kunnen bedenken. Net als bij voorganger 3 (hun derde, inderdaad) gaat de band op zoek naar de perfectie inzake retropop en net als toen slagen ze daar meer dan behoorlijk in. Bezadigde liedjes op maat van de Amerikaanse markt, noteerden we toen, en we doen dat ook nu. Dig.Sow.Love.Grow is gewoon een zeer goede retroplaat en daar is niets mis mee.