Apocalyptica baart al een tijdje opzien met de cello te laten klinken als heavy metalgitaar. Dat de cello een nog grotere veelzijdigheid heeft, bewijzen de Belg Simon Lenski, bekend van DAAU en de Zwitser Bo Wiget. Lenski ging als technicus nogal eens op pad met de Zwitserse cellist en ze inspireerden elkaar onderweg tot experimentele escapades. Door de tijd heen speelden ze samen en namen ze op, waarvan nu zes stukken bij elkaar op cd zijn gezet. Zes stukken die inderdaad bewijzen dat de cello meer kan dan alleen melancholisch janken. Natuurlijk, als cellist zijnde is de voorliefde voor het sobere lastig onder stoelen of banken te steken. Juist die sobere rode draad zorgt voor een filmisch lijntje door het album die het luisterbaar houdt. Zeer knap, gezien er enorm wordt gevarieerd wat technieken en emotionele stemmingen betreft. Of ze nou als geflipte conservatoriumgasten elkaar a-ritmisch te lijf gaan, spooky soundtracks maken of melodisch een verhaal vertellen; telkens komt er een heerlijke extase die je ook weer netjes met beide benen op de grond terugbrengt. Speels, virtuoos, radeloos experimenteel, technisch onderzoekend, maar nooit zonder het subtiele luistergenot uit het oog te verliezen. Ook de balans tussen het minimale akoestische spel en gelaagde epossen brengt een heerlijke dynamiek aan in dit evenwichtige debuut.