Proficiat! Er bestaan dus toch namen die slechter bekken dan Leyers, Michiels En Soulsister! Maar in het geval van het Keulse improvisatielabel Grob is een dergelijke naam geen resultaat van een uit de hand gelopen egotwist, maar van een radicale afwijzing van zowel commercialiteit als academische ernst (ook al spelen zij in en op Weense musea). Laat er geen twijfel over bestaan dat dit viertal er in slaagt om elke herkenbare klank van hun instrumenten (contrabas, gitaar, drums en elektronica) te verdrinken in een aangenaam bad vol drones. Instabiel als ik ben, rep ik mij asymmetrisch richting repeat toets.
Na de warme dreunpoel van de cd Die Instabilität Der Symmetrie is Good een veel zwaardere kluif. The Bsc omschrijft zichzelf in alle ernst als een kamerorkest en de cd Good is de neerslag van een improvisatiesessie in een kerk. Het tienkoppig orkest bedient zich van gevarieerde instrumenten als een theremin, cello, gitaren, tapes, stemmen en piano om een gietijzeren geluidsmuur neer te poten die af en toe wordt beschilderd met herkenbare klankkleuren. Het effect is even toevallig als de hoes van deze cd (een viervoetige passant) maar het snarengeschraap van deze kamermuzikanten uit Boston is bij momenten erg pakkend.