Er is de melkplas, er is de boterberg, en dan is er Omar Rodriguez Lopez. Jazeker, de man heeft verdienstelijke dingen gedaan: de machinegeweergitaar, uitgetest bij At The Drive-In en geperfectioneerd op de eerste plaat van The Mars Volta, kan nu al opgenomen worden op de lijst van het Werelderfgoed. Maar genoeg is genoeg, en trop is te veel. We weigeren te tellen hoeveel soloplaten de man ondertussen heeft uitgebracht, maar het zijn er véél, en ze komen per twee. Neem deze twee bijvoorbeeld: één keer veertig minuten horrordrones, en één keer het vertrouwde geluid, zijnde: solos, solos en nog eens solos, in de welgekende dissonante uitvoering. Het goede nieuws is: Omar ziet zijn gitaar graag. Het slechte nieuws mag u zelf verzinnen.