Bij een snelle blik op ons stapeltje cds voor deze editie van Gonzo (circus) waren we aangenaam verrast. Een nieuwe plaat van Mercury Rev! Vorige zomer, toen wel ja, zagen we ze nog schitteren in de binnentuin van het Leuvense museum M. Die nieuwe plaat dus. Een tweede blik bracht ons snel met de voeten op de grond. Deserters Songs The Instrumental Edition zagen we in een tekstband bovenaan staan. De nodige scepsis was opgewekt. Gingen we de stem van Jonathan Donahue, de man van de grootse gebaren op een podium, niet missen? Goed, de plaat verdwijnt in de cd-speler en begint aan haar eerste rondje. We kunnen de songs van de originele plaat dromen. Maar hier zijn we op het eerste gehoor niet echt kapot van. In ons hoofd zingen we de tekst van Holes over de muziek. Een karaokegevoel overvalt ons. Karoake bij Mercury Rev? Voor deze plaat werkt hun compagnon de route David Fridmann deze geremixte versies uit. Enkel Goddess On A Hiway kreeg een bewerking door Peter Katis, die eerder samenwerkte met Interpol en The National. Na het einde van de plaat blijven we in verwarring achter. Wat is hiervan de bedoeling? Wat voegt dit toe aan de toch wel mooie catalogus van de band? Nee, dit is spielerei. Echt een goed idee durven wij dit niet te noemen. Wij wachten vooral op echt nieuw werk van de band.