Op het eind van de jaren 1980 en de eerste helft van de jaren 1990 was Caspar Brötzmann een graag geziene gast in de concertzaal in Gent waar ondergetekende toen werkte. Samen met zijn pa Peter Brötzmann, samen met F.M.Einheit (Einstürzende Neubauten) en het meest met zijn trio Massaker. Een aantal van die concerten kunnen we ons zo nog voor de geest halen, zeker degene waarbij Danny Arnold Lommen de ezelsvellen van zijn unieke drumstijl liet genieten. Bassist Eduardo Delgado Lopez zat Lommen voortdurend op de hielen om hem weg te snoepen bij Gore, de band die hij op dat moment tot hogere niveau’s hielp tillen. Doordat Lommen helemaal dezelfde kijk op muziek maken bleek te hebben als Brötzmann, en ze beiden ruimte zagen om elkaar voortdurend uit te dagen in het maken van straffe vrijevorm noiserock met veel ruimte voor improvisatie, was het snel beklonken. Dat is ook duidelijk te horen op ‘Der Abend Der Schwarzen Folklore’ en publiekslieveling ‘Koksofen’. Waar ‘The Tribe’ en ‘Black Axis’ al meer dan de moeite waren, is aan het derde (uit 1992) en vierde (uit 1993) goed te horen dat Brötzmann eindelijk een bezetting bijeen had waarbij hij zich helemaal kon laten gaan. De muzikale duels tussen Lommen en Brötzmann waren tijdens de concerten dan ook niet min, tot het publiek volledig in trance was (en Brötzmann zelf ook). Een broeierige sfeer, gitaarsolo’s die alsmaar crescendo gaan, de donkere teksten die als het ware worden gefezeld maar daardoor net krachtig overkomen; het pompende baswerk van Lopez en de destructieve kracht van Lommens drumwerk maken deze twee platen tot de hoogtepunten uit Brötzmanns oeuvre. ‘Bass Totem’, ‘Hymne’, ‘Wiege’ of ‘Kerkersong’, het maakt niet uit. Stuk voor stuk zijn dit geniale stukken muziek. Beide platen werden indertijd opgenomen in de studio’s van Conny Plank en zijn nu, met toestemming van Brötzmann, geremastered in de Candy Bomber studio’s. Daardoor klinken de woorden van Brötzmann een stuk helderder en verstaanbaarder en zit de gitaar nog net dat beetje meer op de voorgrond dan oorspronkelijk al het geval was. Later dit jaar volgt nog ‘Home’, in dezelfde bezetting. Daarna viel de band uit elkaar, waarna nog wel een album volgde, ‘Mute Massaker’, met een andere drummer en bassist, dat echter absoluut niet de impact had van voornoemde albums.