De uit Braga, Portugal afkomstige Luís Fernandes bracht onder zijn alias The Astroboy enkele jaren geleden een paar platen uit. Hij maakt(e) tevens deel uit van de bands Peixe:Avião (alternatieve rock), het duo Palmer Eldritch (maffe elektronica) en Frequency (rock). Sinds 2014 werkt hij regelmatig samen met de klassiek geschoolde pianiste Joana Gama, wat resulteerde in releases op Shhpuma en Room 40. Met ‘Demora’ waagt hij zich voor het eerst op het solopad met een plaat die helemaal binnen het kader van Room 40 past. Dromerige drones die dicht aanleunen bij ambient, waarin geleidelijk aan klanken verschuiven, met diepe pulsen en cyclische harmonieën. De titel verraadt al een beetje dat Fernandes met veel delay werkt, want dat is de betekenis van het woord ‘demora’. Een andere betekenis wijst eerder op een gevoel dat iets lang gaat duren, wachtend op iets of iemand. Dat is ook een beetje het initiële gevoel bij het beluisteren van ‘Demora’. Al klopt het niet want voor we het door hebben, zijn we al lang verzwolgen door de uitgepuurde klanken van Fernandes. Hij improviseerde de vijf hoofdstukken in één sessie, in één take met zijn modulaire synthesizer met het doel een eenheid qua klankkleur te creëren. Nadien voegde hij nog wat geluiden toe, maar de basis van het oorspronkelijke stuk blijft de boventoon voeren. Fernandes nam zijn tijd voor zijn eerste soloplaat en dat betaalt zich meteen uit. De ervaring die hij opdeed bij heel wat andere Portugese muzikanten heeft uiteindelijk tot zijn eigen op zichzelf staande en meteen uitstekende creatie geleid.