Nicke Anderson produceerde het nieuwe album van de Nieuw-Zeelanders die al sinds 2002 als The Datsuns de wereld rondtrekken. Een goede keuze want The Hellacopters, de man waar Nicke frontman van was, was een band die zo al verwantschap vertoont met de muziek van dit kwartet. Hun debuut dat naar zichzelf werd genoemd, sloeg in als een hard rockende punkbom, en sindsdien blijven de mannen wel platen uitbrengen maar ze halen nimmer het niveau van hun eersteling. En dat is ook nu zo. Rocken doen ze nog steeds, maar absoluut niet meer over de hele lijn. Skull Full Of Bone, Shadow Looms Large en Helping Hands, het zijn zijn maar een paar voorbeelden van songs die dicht aanleunen bij jaren 1960-pop met een scheut psychedelica erin. De eerste drie songs lijken nog het best te verwijzen naar eerder werk, en nu en dan schiet er nog eens een song ietwat bovenuit, Hole In Your Head om er zo eentje aan te halen. Maar veel brengen de veertien nummers op dit Death Rattle Boogie niet teweeg. Veel platen verkoopt de band eigenlijk niet, maar hun tournees lopen steevast als een trein en een stevig rockende en energieke show is ieders deel die een kaartje heeft aangeschaft. Op cd wil het echter allemaal wat minder lukken. Het is een beetje te veel powerpop geworden en om in dat genre gensters te slaan, zijn de nummers niet sterk genoeg.