Soms loont het om op tijd aanwezig te zijn. Soms loont het om lang genoeg te blijven hangen bij een optreden. Maar was dat ook het geval afgelopen week in The Pit’s?
We arriveerden iets vroeger dan normaal op ‘den oek’, en maar goed ook. Het Gentse kwartet De Regering Van Treffelijke Zaken was namelijk al van start gegaan. Hun speldrang was dermate groot dat ze geen zin hadden om te wachten tot ondergetekende zou arriveren. Het viertal zat meteen in “de zone”, wat resulteerde in dikke lagen trippy gitaarlijnen die over elkaar heen buitelden, met krautrockdrums en een wulpse bas om het helemaal af te maken.
Gezeten op stoelen pingelden drie van de vier er rustig op los. Niet vrijblijvend echter want zo nu en dan verscheen een kopje uit de dampen om te kijken of de ander nog een extra herhaling wilde van het net gespeelde motiefje of dat het tijd was om eens iets anders uit te proberen. Waar we bij het horen van hun cassette ‘Demo 19973’ (Zoe Zoe) er vanuit gingen dat ze jamden en improviseerden dat het een lieve lust was, bleek op het podium veel meer beredeneerd, geoefend en gestroomlijnd te klinken dan we ooit hadden kunnen denken.
Twee lange stukken van twintig minuten, als we het goed hebben, nam De Regering Van Treffelijke Zaken ons mee op een trip die wat deed denken aan de begindagen van Spacemen 3, een tijd waarin de groene groenten ook al net zo goedkoop stonden als deze avond. Een psychedelisch aandoende freaktrip die perfect paste op een regenachtige dinsdagavond.
Met een promozin als ‘Experimentaal gezelschap teneinde onvoorzienbare omstandigheden te omzeilen. onversterkerd gesjareld uit slaapkamers ontsproten’ moge het duidelijk wezen dat de heren, ondanks de sérieux van de muziek zelf, de boel niet altijd even serieus nemen. Genoten hebben we, met volle teugen. Hun geestesverruimende middelen compenseren wij wel met Hopvil en Blauwkes.
Bijna gemist
Het duurde even alvorens de podiumwissel werd afgerond. De Regering lummelde wat rond, nog van de wereld na hun intense show, en de Zweden van Den Der Hale hadden een synthesizer mee, wilden even alles uittesten, zodat het wel even duurde voor ze aan hun show zouden beginnen. Wat we hoorden tijdens de soundcheck kon ons allerminst bekoren. Gejengel a volontè. We dachten al dat we deze keer, voor de verandering, het hoofdprogramma eens zouden overslaan en na een nummer of twee huiswaartszouden keren en onze luie zetel enige aandacht geven.
Het shirt van de bassist, met de tandjes van Swans, gaf deze band alvast een extra pluspunt en van onzentwege wat extra geduld om ze eens uit te proberen. En dat dat een goede beslissing van ons eigener zelve was. De twee eerste nummers klonken eerder als brave shoegaze. Een deel van het publiek bolde het af. Wij zijn echter iemand die drie nummers nodig heeft alvorens een band vaarwel te zeggen (tenzij ze een uur duren per stuk uiteraard). En wat hoorde ons oor?
Het kwartet begon een muurtje te bouwen zoals Swans dat kon in de periode van ‘Children Of God’, mede door de mooie samenzang van de toetseniste en de gitarist. Ondanks de soms falende microfoons gingen ze stug door, helemaal opgaand in de heavy trip die ze aan het opbouwen waren. Stilaan deed ook de rookmachine zijn werk. Na een tijdje zagen we alleen nog de witte mouwtjes van de toetseniste. Niet erg, want we waren helemaal weg in het hoofd, opgaand in de intensiteit van de gebrachte nummers.
Postpunk, postpsych en hier en daar wat shoegazeinvloeden van het stevigste soort, meer moet dat niet zijn. De babbel met de gitarist als afsluiter was al net zo leuk. De man was compleet in de wolken dat we perfect snapten waarom de bassist een Swans-shirt droeg. De invloed van Gira’s band is namelijk onmiskenbaar aanwezig. En laten we zelf nu net ook grote fan zijn van Swans.
Gezien: Den Der Hale + De Regering Van Treffelijke Zaken – The Pit’s, Kortrijk – 27 september 2022
Tekst: Patrick Bruneel – Foto’s: Bart Marescaux