Stem, geluid, ontwerp: Jörg Piringer. Kort maar krachtig, geen gelul, net zoals de elf tracks op ‘Darkvoice’. Gemangelde stemmen, computergeluiden en hoekige ritmes maken alles bij elkaar een intrigerend album. Vaak zijn stemexperimenten puur en zonder iets van percussie, maar zo niet bij Piringer. En of het dan een soort hiphopbeats zijn, industrieel hakwerk, iets van techno of een beetje breakbeatachtig, wat zijn mond verlaat gaat er naadloos mee samen. Woorden komen er niet aan te pas, maar die lijken hier ook totaal overbodig. Volgens Piringer is dit de privétaal van het net, het geluid van de new world order –we gaan zien of het aanslaat.