Vier bewonderaars van het werk van David Sylvian besloten samen een album te maken dat behoorlijk dicht mag aanleunen bij het werk van hun god. Jan Bang is een muzikant, componist en producer afkomstig uit Kristiansand (Noorwegen) en werkte in het verleden onder meer samen met Arve Henriksen, Christian Wallumrød, gitarist Aarset, Honoré en -niet verwonderlijk- Sylvian zelf, op het album ‘Uncommon Deities’ (Samadhisound, 2012). De drie Noren gingen in zee met de Zwitser Samuel Rohrer, die net als de Noren een lange lijst met samenwerkingen kan voorleggen. De stem die we horen op de tien nummers is die van Bang (en wat achtergrondstem van Honoré), die niet alleen lonkt naar die van Sylvian, maar ook knipoogt naar het meer experimentele werk van David Bowie. De muziek is melancholisch, dromerig en van een streven naar perfectie dat we ook zo goed kennen uit het veelzijdige werk van Sylvian. En daar mogen we tevens het latere werk van Japan bij rekenen -neem vanaf ‘Quiet Life’. Sterk aan de plaat is dat het viertal de nummers, variërend in lengte van anderhalve tot zes minuten, grotendeels improviseerde. Dat zorgt voor een minder hermetisch geluid dan meestal bij Sylvian het geval is. Daardoor is het debuutalbum van dit kwartet ook een aanrader voor niet zo rabiate fans van David Sylvian.