Na jaren stilte dook het Canadese Esmerine weer op. Op La Lechuza nam het kwartet uit de entourage van Constellation afscheid van een muzikale vriend. Die plaat zorgde er ook voor dat het kwartet op tournee trok. Een reis die hun in 2011 ook naar Istanbul bracht. Daar werden ze enthousiast onthaald. Als gevolg daarvan kregen sloten ze een muzikaal verbond met een aantal lokale muzikanten (Hakan Vreskala, Baran Aşık, Ali Kazim Akdağ en James Hakan Dedeoğlu). De neerslag van die samenwerking is te vinden op dit schitterende album. De vier muzikanten van Esmerine zorgden voor de basistracks met hun welbekende elementen: postrock, modern klassiek en folk. Bovenop die muziek weven de lokale muzikanten elementen uit Turkse volksmuziek met traditionele instrumenten (zoals bendir, darbukia en saz). De combinatie van beide werkt wonderwel vooral dan in tracks als de tweeluiken Lost River Blues en Translators Clos. De titel van het album verwijst naar het Turkse woord voor onderdompeling in de lokale cultuur. Dat is dan ook net wat de Canadezen van Esmerine gedaan hebben. Ze hebben zich met respect ondergedompeld om terug op te duiken met een wonderschone, in deze getroubleerde tijden in Turkije, meer dan relevante plaat.