Enkele weken geleden heb ik nog 2 van de laatste 20 tickets kunnen bemachtigen voor alweer een mooi initiatief van Alterego vzw namelijk Sola Gratia. De hogepriesters van dienst waren Glenn Steenkiste, Colin Vaneeckhoudt en Mathieu Vandekerckhove, respectievelijk Hellvete, CHVE en Syndrome.

De Religie Van De Merchandise

In de voormalige protestantse kapel verwelkomden ze hun discipelen die vol spanning afgezakt waren voor de nieuwe plaat van zowel CHVE (‘10910’) als van Syndrome (‘Forever And A Day’). De sfeer en gevoelsbeleving kennende bij de aanhangers van de kerk van Ra, was ik wel verrast bij het betreden van de kapel. De protestantse gedachte trouw blijvend wilde de vzw en de andere belanghebbenden hun centjes terugverdienen of de kas spijzen ten koste van de sereniteit en de sfeer. Daardoor werd je onmiddellijk geconfronteerd met de overvolle schikking van de kapel. Langs de rechterkant stonden 4 lange tafels tot bijna aan het podium. De eerste tafel was voor Consouling Store, de tweede voor de merchandise van Syndrome met onder andere prints van Dehn Sora, die trouwens ook achteloos aan de muur van het kapelkoor hingen. Op de derde tafel lag de merchandise van CHVE. De laatste tafel was voor Wim Pauwels die voor, tijdens en na de optredens met zijn Silken-Tofu-touch voor het muzikale onderhoud zorgde waarbij enkele van zijn paradepaardjes extra in de verf werden gezet zoals Krishna (Dead Neandethals ism Drvg Cvltvre).

Rode Wijn

Wim had het dan ook behoorlijk lastig om bij te tanken (de Heilige Rode Wijn) door het halsbrekende parcours. Langs de linkerkant stond de P.A. en een toog. Voor de rest stond de zaal propvol stoelen met nauwelijks een doorgang in het midden en duwend tegen de tafels van de merchandise. Geen kaarsen, wierook of clair-obscur maar een felblauw ledlicht als hoofdverlichting tot in de nok van het dak. Zelfs het lage podium was omsingeld door die blauwe spots. Zodoende had ik meer het gevoel op de Brugse kerstmarkt beland te zijn dan op een exclusieve intimistische drone-avond. Jammer.

In de plaats van Alterego vzw gaf Glenn Steenkiste een mooie inleiding om daarna in kleermakerszit als Hellvete, de droomspecialist bij uitstek, te beginnen aan zijn reis, weliswaar getransformeerd tot blauw-witte sneeuwman of (baardsmurf) door de felle spots. Na enkele bezwerende klanken uit zijn harmonium raakte de hele zaal in trance, Hellvete incluis. Mocht hij de kunst van levitatie beheersen dan was hij minimum 1 meter boven de grond gaan zweven. Al bij al subliem en krachtig.

En dan moet je plassen.

Doordat het toilet achteraan in de kapel gelegen was volgde er een plaspauze. Opnieuw jammer voor de sfeer. Daarna was CHVE aan de beurt die zijn nieuwe plaat “10910” kwam voorstellen. Na een trip met Hellvete was het publiek nu aan het smelten door de weemoedige tonen die uit zijn draailier rolden. Imponerend en uitermate effectief, met als hoogtepunt het samenspel van de drie protagonisten als overgang naar de set van Syndrome. Een stevige brok intense pijn die je naar de keel grijpt en tegelijkertijd helend werkt. Hartverwarmend of zielsverstorend, dat hangt van persoon tot persoon af. 
Na een mooie avond vind ik het jammer dat woorden zoals sold out en dresscode silence belangrijker bleken te zijn dan sfeer en gezelligheid. Van mijn kant kan ik alleen maar genade tonen en hopen op berouw van de zondaars…Sola Gratia…

Gezien: Sola Gratia met Hellvete, Syndrome en CHVE, Jozef Reylandtzaal, Brugge – 11 november 2016