Het debuut van het New Yorkse kwintet Freshkills verrast ons nogal. Het hoesje deed vermoeden dat we met het zoveelste garagebandje te maken zouden krijgen, de eerste klanken die door de boxen schalden deden ons denken: niet alweer zon postpunkbandje, maar gelukkig voor ons is geen van beide bedenkingen terecht. Freshkills maakt dan wel liedjes met kop en staart, maar dan wel van die liedjes met bijtend stekende angeltjes en een gezonde portie tegendraadsheid die wel de geest van Wire en Gang Of Four oproepen maar nog veel meer de wriemelgitaren van bands als Drive Like Jehu, Fugazi en Nation Of Ulysses. Negen compacte punkfunknummers staan er op Creeps And Lovers en daar zit geen enkele misser tussen. Ondanks de soms behoorlijk ingewikkelde structuren nestelen de liedjes zich gezwind in ons brein, inclusief de verhakkelde ritmes en de grimmig aandoende, desperate zang. We zijn dan ook opgegroeid met het pessimisme van het Factory-label en de No Future-kreet die de punk uitdroeg. Gelukkig klinken de Freshkills vooral als een band anno nu, die op subtiele wijze zijn invloeden, voor zover de leden die bands al kennen natuurlijk, in het eigen geluid weet te verwerken. Fucked Uppop is allicht een goede omschrijving, een beetje zoals Yeah Yeah Yeahs en Blonde Redhead dat in hun beste dagen ook kunnen. Strange is een wat ongelukkig genaamde band uit Raleigh en komt aanzetten met al net zon depressies opwekkende zang als Freshkills. Muzikaal gaan ze echter eerder de gothic-richting uit zoals Bauhaus in de Mask-periode, maar net zo goed sluit de band aan bij de shoegazergeneratie, en dan zeker bij de melancholici van Swervedriver en Ride. De nonchalance waarmee de band zijn liedjes op de band heeft gekwakt, zorgt voor een eigenzinnig geluid, dat zeker in het trio openingsnummers weet te overtuigen. Daarna zakt de plaat wat in, maar toch, ze blijft intrigeren. De rammelpop die raakvlakken vertoont met het psychedelisch gezweef van een Spacemen 3 vergt namelijk een grotere inspanning dan het gros van de cds die vandaag de dag verschijnen. Donker, inventief en zeer verslavend is dit Strange, zeker als de Sonic Youth annex Unwound– gitaartapijten de bovenhand krijgen. Freshkills en Strange kunnen een wedstrijdje spelen om welke band het meest intrigeert, boeit, rammelt en met weerhaakjes strooit. Leuker dan voetbal.