Cor Cordium (of Hart der Harten) is inmiddels het zesde album van het Italiaanse avant-gardeduo OvO. Het album is een eerbetoon aan Percy Shelley, een Engelse dichter en avonturier uit de periode van de romantiek. De man hield er voor zijn tijd best wel bizarre ideeën op na: hij propageerde atheïsme en de vrije liefde, twee zaken die in die tijd absoluut niet werden getolereerd. De as van hem en zijn tweede vrouw bevinden zich in Rome, wat de connectie met het duo OvO rechtvaardigt. Voor het eerst koos OvO ervoor om geen overdubs te gebruiken, maar wel alle mogelijkheden van hi-fi productie aan te wenden. Klonken vorige albums al eens net iets te noisy om de onderliggende structuren te openbaren, deze keer lukt het wel. Let op: OvO doet nog steeds geen enkele toegeving. Er wordt nog altijd heavy rock met een ferme scheut noise geproduceerd, met een destructieve aanleg waar ze trots op mogen zijn. Ook nog aanwezig zijn de lieflijke tussenstukjes die klinken als slaapliedjes met een engelenstemmetje. Om die gezwind aan gort te rammen met waanzinnige percussie, tegendraads gitaarwerk en helse kreten van de vrouwelijke helft van het duo, dat spreekt. Er schuilt een behoorlijke portie ratio onder de waanzinnige songs, die experiment verenigen met doom, avant-garde met rock, de aartsengel met de duivel, satanisme met religie. Of het leven van Shelley, gegoten in tien fragmenten, net zo chaotisch, zijn tijd vooruit en vol onverwachte wendingen.