Shield Patterns is een nieuw samenwerkingsproject van zangeres Claire Brentnall en multi-instrumentalist Richard Knox. Die laatste, tevens lid van A-Sun Amissa en Glissando, lijkt steeds meer de in-house producer van Gizeh Records te worden. Wat zijn producties vaak gemeen hebben is een soort romantische stijl: veel galm, peinzende zang en suggestie van mistig mysterie (de hoezen, immer in sepia of versleten zwart/wit, helpen ook een handje). Al die elementen komen ook terug in zijn samenwerking met Brentnall, wier stem, ergens tussen die van Kate Bush en FKA Twigs, uitstekend past in de muzikaal zwierige dreampop. Het probleem is dat het allemaal nogal gemaakt klinkt, waardoor Contour Lines me veelal onberoerd laat. Terwijl ik toch zeker gecharmeerd ben van sommige van Knox producties zoals zijn plaat met Frederic D. Oberland en van het meest voor de hand liggende muzikale vergelijkingsmateriaal, Massive Attack. Het lijkt alsof er over iedere echo is nagedacht en er geen nummer voorbij mocht gaan zonder dat er een onderlaag van galm onder was gemetseld. Toch is er een aantal geslaagde nummers, zoals Ruby Red waarop de Brentnalls zang in alle breekbaarheid op de voorgrond mag treden, en het triphopnummer The Rule, met een welkom heldere beat. Op de afsluiter, Charon, trekt Knox een doos van Pandora vol blazers open, wat een aangename breuk betekent met wat ook een nogal brave plaat is. Als Brentnall en Knox die lijn weten door te trekken, kan hun volgende plaat wel eens interessant uit pakken.