Summer Days zijn de eerste woorden op het nieuwe album van het Amsterdamse duo Persil, en dat lijkt niet toevallig. Persil grossiert al jaren in zomerse, lichtvoetige, melodieuze electropop, met een fundament in de jaren 1980 synthipop, maar inventief aangevuld met de raarheid van hedendaagse elektronica. ‘De originele en inventieve ‘hipshakin’ syncoperende ritmes en percussie geven de liedjes een poppy-dance en zelfs ‘fingerpoppin’ gevoel, omzoomd door een (ver)wonderlijke geluidenrijkdom de luisteraar op een vliegend tapijt verleidend richting Pop-land’ vermeldt het persbericht in een wel heel erg hysterische bui.
De twaalf nummers op deze opvolger van Duotone uit 2004 zijn wat gladder van geluid, het album lijkt wat meer geproduceerd, maar dat staat de vrolijkheid niet in de weg. Dromerige zang en een lekkere alle kanten opstuiterende ritmebox blijven de basis van Persil, dat in vergelijking met labelgenoten wat oorspronkelijkheid (Zea) en urgentie (Suicidal Birds) mist, maar het is één van de kwaliteiten van Transformed Dreams dat niet iedere band hetzelfde klinkt.