We zetten ‘Comfort’ voor een derde keer op en we kunnen ons niet van de idee ontdoen dat opener ‘Headspins’ een weggooiertje van The Pixies zou kunnen zijn. En die referentie duikt later op de plaat nog meermaals op. Of het zouden The Breeders kunnen zijn, met een jonge snaak aan de microfoon natuurlijk. Splashh bestaat uit enkele Nieuw-Zeelanders, een Australiër en een Brit. Die laatste heeft de immigratie van zijn land nog ietwat opgetrokken, want de hele bende verblijft inmiddels in Londen, alwaar ze leuren met hun indiepopliedjes en er zowaar bij het jonge en hippe grut succes mee oogsten. Met liedjes als single ‘Vacation’, ‘Lemonade’ of ‘Need It’ in de aanbieding, is dat ook niet verwonderlijk. Niet dat die songs nu zo hoogstaand of origineel zijn (we horen geregeld flarden Pond en latere New Order). Ze zijn gewoonweg aanstekelijk, goedgemaakt en worden gebracht door een paar jonge honden met veel branie die er volop, zonder remmen, tegenaan gaan. Het resultaat is een plaat vol meer dan behoorlijke indiepop voor het moment van nu. Volgend jaar is er al lang een andere zomerse plaat die ieders aandacht opeist. Splashh zal dan nog alleen worden vermeld als het om opspattend water gaat.