Volgens de overlevering geldt Falsini als een van de peetvaders van de Italiaanse progrock. Hij was eind jaren 1960 verbonden aan Noi Tre en later verwikkelt in de space-capriolen van proggroep Sensations’ Fix. Falsini was een technisch wonderkind, een fanatist geobserdeerd door de wetenschap en trachtte verbanden te leggen tussen de frequenties van tonen en de staat van activiteit in de hersenen. Falsini wist ooit een apparaat op te kop te tikken waarmee hersensignalen gemeten konden worden. Alleen in staten van lichte ontspanning (alfa-golven) of diepe ontspanning (theta-golven) componeerde de Italiaan zijn kosmische muziek met het doel de luisteraar te laten onstpannen door middel van instrumentale en vocale melodieën. Na dertig jaar van vergetelheid brengt het neo-synth-label Spectrum Spools ‘Cold Noise’ opnieuw op de markt, de solo-plaat die de Italiaan in 1975 maakte voor een film die nooit is verschenen. Is hier sprake van een heruitgave van een vergeten juweel? Of is Falsini (what’s in a name) een ludiek verzinsel van de mannen achter Spectrum Spools? De man is geen illusie maar de noodzakelijkheid van deze re-release is dat wel. Falsini is een synthesizerdweper en fervent gitarist. Gitarist? Uh-oh, dat zal toch niet. En jawel, de tapijten van arpeggio’s worden onuitputtelijk besmeurt met gitaarsolo’s, de newage-kaas vliegt in de rondte en de beloofde staat van kosmisch genieten lijkt een hard gelag. Als toetje lispelt Falsini ons nog wat levenswijsheden toe. We horen niets meer, alleen nog maar die verrekte jengel. En die is allesbehalve ontspannend.