Een nieuwe hoes en een andere volgorde wat betreft de nummers, dat was tot nu toe het lot van de eerste lp die Cluster uitbracht. Conrad Schnitzler was net vertrokken, de bandnaam veranderd van Kluster naar Cluster en Conrad Plank werd voor het eerst vermeld als bandlid samen met Dieter Moebius en Hans-Joachim Roedelius. Bureau B, dat een catalogus aan het uitbouwen is met heruitgaves van vroege krautrock en ambientmeesters avant la lettre, respecteert uiteraard het origineel. De drie nummers staan eindelijk in de oorspronkelijk bedoelde volgorde en ook de hoes is die van de oorspronkelijke uitgave bij Philips, de enige plaat die Cluster bij de Nederlanders uitbracht. Stilaan wordt het oorspronkelijke geluid van Kluster verlaten, ten gunste van een alsmaar meer elektronisch klinkend geluid. De industriële geluiden en de krautrockbasis worden losgelaten. In de plaats komen orgels, een Hawaïaanse gitaar, een cello en veel nabewerking van elk geluid door geluidskunstenaar Plank. Het zorgt voor een ruimtelijk geluid, in al zijn betekenissen, met knipogen naar de latere ambient van Brian Eno, die bij het uitkomen van deze plaat nog met andere zaken bezig was (het prille begin van Roxy Music). ‘Cluster 71’ is een opmerkelijk aangenamer luistermoment dan het naar onze smaak te ver naar newage doorslaand geluid van de heruitgegeven soloplaten van Roedelius zelf, al vinden onze kinderen het allemaal een beetje saai.