Met ‘Club Kama Aina’ is het soloproject van de Japanse multi-instrumentalist Takuji Aoyagi reeds aan zijn vijfde langspeler toe. Aoyagi woont al van bij geboorte in de razend drukke metropool Tokio, maar dat valt niet aan zijn gezapige muziek te merken. De cd verzamelt namelijk rustige instrumentale muziek met akoestische gitaren en banjo’s in de hoofdrol, die af en toe het gezelschap krijgen van wat experimentele percussie, een flard piano of een rustig orgeltje. De bijeengeknutselde pop werkt sterk ontspannend. Soms roepen de songs een filmisch sfeertje op, zoals in b.v. ‘Wedding Song’ – wat geen verwondering hoeft te veroorzaken, aangezien Aoyagi in het recente verleden filmmuziek schreef. Naar eigen zeggen interesseert hij zich trouwens vooral in eilandmuziek (en haalt daarbij Hawaï en Cuba aan als inspiratiebronnen), doch buiten een sporadisch verloren gelopen veldopnamefragment, sijpelen er weinig concrete invloeden van die culturen in Kama Aina’s werk door. Neen, dan drukken de gastbijdrages van Isobel Campbell en Bill Wells meer hun stempel op het eindresultaat. Mooie naïef-kinderlijke muziek, ideaal voor in de walkman bij een wandeling.